کارتون هایی ساده اما گویا و ظریف
مهنازیزدانی، متولد شهریور ۱۳۵۹ است و فعالیت هنری را درهجده سالگی با پرداخت به هنر مینیاتور آغاز کرد اما دربیست سالگی به سراغ کاریکاتور رفت و اصول کاریکاتور را نزد آقای« مهدی تمیزی» آموخت اما درخلال همین کلاسها به دنیای انیمیشن راه پیدا کرد اما کارتون وکاریکاتور هم ادامه داد و کارهایش درروزنامه های متعدد ومجلات چاپ شد. درسال ۸۷ به همت جوادعلیزاده فرصت چاپ مجموعه کمیکی به نام «هفی جان» را درمجله »طنز و کاریکاتور» پیدا کرد و بیشتر ازدوسال این مجموعه را ادامه داد .
یزدانی علاوه بر فعالیت درحوزه کارتون وکاریکاتور، تاکنون درحوزه های نویسندگی انیمیشن ، انیماتور، ساخت فیلم های کوتاه انیمیشن ،طراحی کاتالوگ و تصویرسازی فعالیت هایی داشته است .برگشته واکنون مشغول ساخت کارهایی انیمیشن برای مرکز صبا باعنوان شادمانه است اما همواره با کارتون هایش حضوری مستمردرجشنوارها دارد.
مهنازیزدانی،به عنوان هنرمندی کارتونیست، کاریکاتوریست و انیماتور، همواره هنرمندی دغدغه مند و متعهد درقبال مسائل اجتماعی بوده و اغلب کارتون هایش، ضمن داشتن امضایی مبتنی برسبک و سیاق و تکنیک و فرم ، به مسائل روز جامعه بخصوص بحران های معتنا به مردم به طوری برجسته پرداخته است. از سیل و زلزله و کول بری گرفته تا مشکلات ومسائل زیستی و اجتماعی انسان معاصر، بخصوص آدم های پیرامونش.محیط زیست، بخصوص بحران و موضوع آب هم یکی ازدغدغه هایش است وکارهایی هم درخصوص بحران آب دارد.
این روزها که ویروس کرونا تمام جهان را تحت الشعاع قرارداده و تبدیل به بحران بی همتای قرن شده و تمام مسائل و امور زیرسایه اش دست و پا می زنند و آسایش ازدولتمردان تمام کشورها وسازمان ها و بنگاههای اقتصادی وتجاری و حتی فعالیت های فرهنگی و هنری گرفته است و مردم هم به طبع مرگبار بودن و شیوع گسترده ونفس گیرش، زندگی پرتشویش و اضطراب و هراسی را دارند درسایه این بحران گیج کننده سپری می کنند ،مهناز یزدانی نیز بیش ازپیش فعال شده و با نگاه امیدوارانه و مثبت بین و دغدغه مند انسان محورش، دست به خلق کارتون هایی اثرگذار و درعین حال جذاب و طرح کننده آسیب ها و حواشی گوناگون این بیماری زده است.
یزدانی با خلق کارتون هایی دراین عرصه، با حسن نیت با مسائل پیرامون این بحران برخورد کرده و سعی می کند که از یک لحاظ تصحیح کننده رفتارها و واکنش های افراد درمقابله وبرخورد با این بیماری و بحران باشد و از طرفی هم به ارائه تصویری از ایثار و کوشش های کادردرمان پرداخته است. یزدانی با تکیه بر ایده هایی جذاب و انتخاب سوژه هایی مناسب، مخاطبانش را متوجه تلاش ها و دغدغه ها و همچنین سختی ها و ازخودگذشتگی های این قشر خدمتگزار نماید.آثارش بیشتر راهبردی و تصحیح کننده واکنش هنای غلط به این بحران است اما ازنمک و ویژگی هنرکارتون غافل نشده است.
مهناز یزدانی به طبع رویه قبلی اش درهنر کارتون ، روی عنصر داستان تأکید دارد و با اینکه کارهای تک صحنه ای هم دارد اما اغلب کارهایش داستان و روایت محوراست.با اینکه داستان های کارتونیک یزدانی فقط درچند پرده یا صحنه است اما درچینش صحنه متکی به جزئیاتپردازی است و جرف مورد نظرش را به مخاطب می رساند و چشم اندازی فراگیر هم از موضوع ارائه می دهد. یزدانی درپرداخت به موضوع ودرونمایه وتم وسوژه مورد نظرش، شیوه ای سهل وممتنع را برگزیده و با اینکه کارهایش ازپیچیدگی آنچنانی فرمی برخوردار نیستند اما قلم و سبک وسیاق خود را دارد.جالب است که دراین کارها کمتربه عنصرگزندگی واعتراض که از ویژگی های عمده هنرکارتون است توجه داشته و به نظر می رسد که از این هنربیشتربهره ای راهبردی و تعلیمی برده اما با زبانی نرم ولطیف دغدغه ومسأله مورد نظرش را تصویر و گوشزد می کند.در واقع ،تلخی نگری و یأس واستیصال گرایی دراین ورطه بحرانی را مد نظر قرارنداده است. به عنوان مثال دریکی از کارتون های چند صحنه ای اش با یکی ازپرستارانی مواجه می شویم که برغم درگیرشدنش با کرونا، ازبهبود بیمارش ذوق زده است. بیماری که عامل مبتلا شدن او به کرونا است. به هرحال ،آثار یزدانی دراین خصوص بیشترپردازشی به روحیه ایثارگرانه ومقاومت مدار و جنگجوی کادر درمان است.او حتی کرونا را هم با لحنی شوخ درکارهایش طرح کرده است.به عنوان مثال درکارتونی تک صحنه ای، کرونا را با ظاهر نحس و مضحک اش می ببنیم که درکنارسایر افرادخانواده، که هوشمندانه از دور دارند برای مادر بزرگ شان دست تکان می دهند ایستاده است.یعنی این عنصرویران کننده جلوه ای طنزدارد اما با این وجود یزدانی به صورتی خیلی گویا پیام خود را منتقل کرده است.
درپایان باید گفت ، ارائه و پرداختی چنین دغدغه مند ودرعین حال متکی به اصول و حاوی ظرایف وتکنیک های هنر کارتون،ازنیازهای این روزهای بحرانی اما سرشار از روحیه ایثارگرانه ما است و جای تحسین دارد.
