728 x 90

گفتگوی اختصاصی با مجتبی حیدرپناه

گفتگوی اختصاصی با مجتبی حیدرپناه
گفتگوی اختصاصی با مجتبی حیدرپناه

مجتبی حیدرپناه، هنرمند کارتونیست، تصویرساز، طراح کاراکتر، مدیر هنری و انیماتور، زاده‌ ۱۷ فروردین ۱۳۶۹ آباده است. حیدر پناه، فارغ‌التحصیل رشته نقاشی دانشکده هنر از دانشگاه یزد است و تاکنون توانسته است بیش از ۵۰ جایزه ملی و بین‌المللی از فستیوال‌های کارتون : ایران، آرژانتین، ایتالیا، برزیل، اسلواکی و ترکیه به دست آورد. وی علاوه بر تصویرگری کتاب های متعدد و همکاری با ناشران مختلف در این زمینه ، درمطبوعات نیز در حوزه های کارتون و تصویرگری فعال بوده و با روزنامه های : قانون، همشهری، فرهیختگان، شهرآرا، آفتاب یزد، جام جم، اصفهان امروز، اصفهان نیمروز و مجله های : طنز و کاریکاتور و خط خطی همکاری داشته است.

آثار حیدرپناه به دلیل مهارت او در دو هنر کارتون و تصویرسازی ، اغلب آثاری مفهومی به نظر تلفیقی از این دو هنر با جوهری شاعرانه هستند که به انگار با ادغام خصلت های این دو هنر خلق کرده است اما با این وجود، در هر کدام از این هنرها، آثاری مستقل و بسیارقابل توجه خلق کرده است.

«مجتی حیدرپناه» به تازگی برنده دو جایزه جشنواره کارتون حیوانات صربستان و جایزه دوم مسابقه ایتالیا شده است.به همین بهانه با وی گفتگویی اختصاصی انجام داده ایم که می خوانید:

 

کمی از این اثر میمون ، که با آن در جشنواره کارتون حیوانات برنده شدید، بگوئید؟

این کارتون را با موضوع میمون  کار کردم که تکنیکش دیجیتال است و در ابعاد 29 در ۳۵ اجرا شد و در اجرایش  تلاش کردم کار را کمی به اجرای دستی نزدیک کنم . سعی کردم با اینکه دیجیتال اجرا می شود اما حس و حال کار دستی را داشته باشد.

 

چطور به آن رسیدید و این میمون غرق تفکر به چه می اندیشد ؟

قبل از اجرای این کار، به این فکر می کردم که حیوان ها خیلی محدود فکر می کنند و اگر واقعا بنشینند و فکر کنند؛ چه کار هایی می توانند انجام دهند و چه اتفاقی می افتد؟ برای میمون به این رسیدم که امکان دارد بعد از مدت ها فکر کردن بتواند آتش را روشن کند. و این فکر به ذهنم  خطور کرد که اگر میمونی بنشیند و فکر کند، انسان جدیدی به وجود می آید!

 

شما اخیرا جایزه دوم مسابقه ایتالیا را هم دریافت کردید ؛ کمی هم از آن اثر بگوئید. این اثر از چه لحاظ مورد توجه داوران قرارگرفته است و خود شما در آن به چه پرداختید ؟

 

اصولا پای بند موضوعات جشنواره ها نیستم و همیشه با موضوعات مختلف برای خودم کارمی کنم و بعد اگر موضوع اثرم به فراخور موضوع جشنواره ای بود، به آن جشنواره ارسال می کنم. بدین ترتیب ، خودم را محدود موضوع نمی کنم. موضوع جشنواره ایتالیا محدودیت بود و من هم این اثرم را برای این جشنواره فرستادم و  جایزه دوم جشنواره به آن تعلق گرفت. داوران این اثر را به خاطر نشان دادن محدودیت به صورت نمادین با ساختن دیواری مقابل بازی کودک ، که تلفیقی از توقف لحظه و نقض قوانین زمان و مکان و حرکت بود، مورد توجه شان قرار گرفته بود و این اتفاق و اغراق به بیان ان ایده خیلی کمک کرده است.

 

دغدغه و سعی شما در انتقال مفهوم مبتنی بر چه روش و ساز و کاری است ؟

بیشترسعی می کنم برای رساندن پیام مورد نظر در کارهایم ، کاری کنم که  اتفاقاتی که نمی توانند بیفتند رخ دهند!  یعنی کاری می کنم که آن اتفاق بیفتد هر چقدر هم که عجیب باشد !

 

چه طور به ایده های تان دست می یابید؟

بعضی ایده ها به صورت آنی به ذهن می آیند و  خیلی های شان هم با مطالعه روی آن ایده و خیلی های شان هم با بازی کردن با یک ایده به وجود می آیند. به عنوان مثال در این کاری که برنده جایزه دوم مسابقه ایتالیا شد ، به موضوع دیوار کشیدن و محدود کردن فکر کردم و این دیوار را در موقعیت های مختلف قرار دادم تا رسیدم به تاب بازی و این ایده شکل گرفت.

 

اصولا در کارتان بیشتر روی چی تاکید دارید و برایت اهمیت بیشتری دارد؟

درکارتون هایم تمام تلاش می کنم که یک اتفاق ناب رخ دهد و هر کدام شان بدون استفاده ازکلمات بتواند خیلی راحت با مخاطب ارتباط بگیرد و حرفی برای گفتن داشته باشد. گاهی کمی حس و حال و اتفاقات شاعرانه ای درآثار به وجود می آید که لطیف تر حرف را منتقل می کنند و گاهی هم خیلی رک و صریح. اما در نهایت در تلاشم حرفی که زده می شود برای همه کشورها قابل فهم و قابل درک باشد نه  فقط مختص یک کشور خاص باشد.

 

شما علاوه بر کارتون ، به طور جدی به تصویرسازی هم می پردازید . کمی هم ازمشغله های تان در تصویرسازی بگوئید و اکنون چه پروژه یا کارهایی دردست دارید ؟

تصویرسازی هایم  تقریبا به دو دسته تقسیم می شوند. اول تصویرسازی هایی که سفارشی هستند. مثل کتاب ها و قصه ها و تصویرسازی های کاربردی. دوم تصویر سازی های شخصی ، که هم باعث می شوند کمی در کارم به روز تر باشم و خودم را برسانم به استانداردهایی که در ذهنم است و در کل در زمان هایی که برای خودم وقت می گذارم ، مطالعه و تمرین بیشتری اتفاق می افتد تا در کارهای سفارشی.

 

بیشتر کارتون برای تان در اولویت قرار دارد یا تصویرسازی؟

مطمئنا کارتون و هر هنری که حرفی برای گفتن داشته باشد. تصویرسازی خیلی وابسته به متن و داستان است اما کارتون، به تنهایی هم متن در درونش دارد و هم راوی. فکر می کنم کارتون در آینده ها شاید هنوز بتواند با همه سخن بگوید. خلاقیت و ایده محور بودن در هنر کارتون، باعث می شود که دراولویتم قرار بگیرد.

 

نمونه آثاری دیگر از مجتبی حیدر پناه را در ذیل مشاهده می کنید :

پرتره استاد جلال ذوالفنون اثر مجتبی حیدر پناه

فراخوان

نمایش بیشتر

هنرمندان

نمایش بیشتر

گالری

نمایش بیشتر

ویدیو

نمایش بیشتر