علی آهنگر، کاریکاتوریست، تصویرساز و انیماتور، متولد ۱۳۶۸ کاشان و فارغ التحصیل کارشناسی گرافیک از دانشگاه نیشابور است. وی فعالیت هنری اش را از ۱۳۸۲ آغاز کرد. برپایی ۸ نمایشگاه انفرادی در کاشان،تهران، نیشابور و مشهد و شرکت در بیش از ۱۰ نمایشگاه گروهی ازجمله سوابق هنری او است. آهنگر، فعالیت مطبوعاتی اش را نیز از سال ۱۳۸۶ شروع کرد و از سال ۱۳۹۳ نیز فعالیت در حوزه انیمیشن را شروع کرده است .با وی درباره تازه ترین فعالیت هایش گفتگویی انجام داده ایم که می خوانید:
این روزها مشغول چه کارهایی هستی ؟
با یک گروه انیمیشن مشغول پروژه ای فوتبالی هستیم که طراحی کاراکترهایش به عهده من است. این پروژه ، روی چهره های مطرح فوتبال ایران و جهان تمرکز دارد.و به خاطر فوتبالی بودنش دارم بیشتر از قبل لذت می برم.
از چگونگی پرداخت به این چهره ها بگویید؛ اینکه این پردازش به چه نحوی است و مبتنی برچه ایده یا شکل و ساختاری است ؟
طراحی کاراکترهای معروف برای انیمیشن کمی با کاریکاتور متفاوت است. به عنوان مثال ، اگر بخواهید در کاریکاتور روحیات کاراکتر را نشان بدهید، باید دست بگذارید روی نقاطی که همه با آنها آشنایی دارند. مثلا آقای عابدزاده به خنده هایش معروف است که اگرصرف کشیدن کاریکاتور باشد می طلبد که با خنده کشیده بشود اما در انیمیشن خنده یا هرحالت دیگری فقط یک پوز محسوب می شود. و این خیلی مهم است که کاراکتر در پوزهای اخم و خشم و... هم تداعی آن کاراکتر را بکند.
به طور معمول برای این تداعی کاراکتر از روی پوزها، چه کار می کنند و سبک و سیاق شخصی خود شما در این زمینه چیست ؟
در مورد ایده آن کار، چون در پیش تولید هستیم اجازه ندارم اطلاعاتی ارائه کنم.لازمه آشکارشدن شباهت در پوزهای ناآشنا برای مخاطب، دست گذاشتن روی فرم های کلی چهره است. در این نوع کارها، استخوان بندی کاراکترها به ما شباهت را می دهند. من هم سعی می کنم شباهت را از روی اسکلت کلی چهره در بیاورم.حال اگر پوز خاصی وجود دارد که با حرکات ماهیچه های صورت به سمت حالات چهره بروم،این گونه می توانم مرحله به مرحله، هم شباهت را حفظ کنم و هم حالات مختلف چهره را پیاده کنم.
این لذت از کاری که به خاطر فوتبالی بودن عنوان کردید، به علاقه شخصی شما به فوتبال برمی گردد یا دلیل دیگری دارد؟
هم خیلی فوتبالی هستم و هم به سینما خیلی علاقه دارم.
از ترکیب این دو پدیده ، چه محصولی پدید می آورید ؟ مشترکاتی در بین سینما و فوتبال، بخصوص دراین کار، پیدا کرده ای یا اینکه فقط بحث علاقه شخصی است ؟
به نظرم فوتبال هم عین سینما قصه دارد. نقطه شروع، اوج و پایان بندی دارد که می تواند غافلگیرت کند !
طراحی شخصیت برای انیمیشن، چه وجه تمایزهایی با طراحی شخصیت دردیگر هنرهای قرینه آن و یا نزدیک به آن دارد ؟ دراین کارشگردهای خاصی به کار برده ای که بتوان به نوعی خلاقیت یا بدعت محسوب کرد ؟
درکل، طراحی کاراکتر و کاریکاتور، اشتراکات خیلی زیادی باهم دارند ! اما طراحی شخصیت در انیمیشن بستگی به این دارد که برای چه گروه سنی ای ساخته می شود. اگر برای سنین کودک و نونهال باشد، شما زیاد نمی توانی کاراکتردرون گرا خلق کنی چون مخاطب شما درک درستی از این درون گرایی ندارد و این قضیه از کاریکاتور فاصله می گیرد.
این پروژه محصول کجاست و کجا و چه زمانی پخش خواهد شد ؟
کارجدید شرکت اسکای فریم است که انیمیشن «فهرست مقدس» را در کارنامه اش دارد و هنوزدر مرحله پیش تولید است.
با مرگ محمدعلی کشاورز، کاریکاتوری که شما از چهره اش کشیده بودید، چندجا منتشر شد و توجهاتی هم برانگیخت ؟ این کار مربوط به چه زمانی است و آیا خودش درجریان کار بود و دید ؟
این کار را 5 سال پیش برای روزنامه اصفهان امروز کشیدم که همان سال هم درجشنواره کاریکاتورهای مطبوعاتی تبریز ازآن تقدیر شد.نمی دانم خودش دید یا نه چون آن روزها حال مساعدی هم نداشت.
برپایی نمایشگاهی در برنامه تان نیست ؟
متاسفانه نمایشگاه کاریکاتورگذاشتن در ایران هیچ دستاوردی برای هنرمندش ندارد. دراین سال ها، 8 نمایشگاه انفرادی در شهرهای مختلف ایران برگزار کردم که فقط هزینه بوده و حتی پول چاپ یکی از آن کارها هم برنگشته است.
به گمانم چندان درگیر کارتون نیستی و بیشتر به عنوان کاریکاتوریست شناخته شده ای تا کار تونیست. شاید هم من کارتون های تان را ندیده ام . نظر و دغدغه خود شما چیست ؟
کارتون زیاد دغدغه من نیست و اگربخواهم مطلبی اجتماعی یا سیاسی را عنوان کنم در قالب انیمیشن این کار را می کنم.ولی درکل همیشه درحال جستجوی حالات روحی روانی افرادم تا مسائل اجتماعی و سیاسی. مجموعه انیمیشن های "اینارو" از این دست کارها هستند.
این مجموعه «اینارو» کارخود شما است؟
محصول شرکت پویا نما هست که من هم برخی قسمت هارا نویسندگی و طراحی کرده ام.
به گمان شما انیمیشن از لحاظی می تواند جایگزین و مابه ازای کارتون شود.آیا شکل گسترده تر و محرک کارتون است ؟
انیمیشن بیشتر متحرک ساختن کمیک استریپ ها است تا کارتون. کارتون ها بیانگرلحظه هستند. نه اینکه نشود یم کارتون را تبدیل به انیمیشن کرد اما احتیاج به قبل و بعد دارد. وقتی هم برای یک کارتون مجبوربه تعریف قبل و بعد بشوی، یعنی ناخودآگاه وارد کمیک استریپش کرده ای.
صحبت خاصی دارید بفرمائید ؟
هوای جوان ها را بیشتر داشته باشید. زمانی که نسل ما درجستجو بود چندین نشریه تحصصی طنز و کاریکاتور منتشر می شد. طنز و کاریکاتور ( که من خودم را محصول این مجله می دانم!) ، کیهان کاریکاتور، ایران کارتون، گل آقا... اما اکنون نوجوان ها و جوان های علاقمند چه دارند؟ عملا هیچی! و من امیدی ندارم که نسل جدیدی به کاریکاتور و کارتون ایران اضافه بشود.
ممنونم که وقت تان را دراختیار ما گذاشتید.
خواهش می کنم. ممنون از شما که این مصاحبت را فرآهم کردید.
در ذیل ، شماری دیگر از کاریکاتورهای علی اهنگر را مشاهده می کنید :
