نشست «وجوه تصویرسازانه کارتون» با حضور«علی هاشمی شهرکی» در ادامه سلسله نشست های هفتگی خانه کاریکاتور اصفهان ، به صورت غیرحضوری (وبینار) برگزارشد و علی هاشمی شهرکی دراین نشست، به طرح مباحثی چون: رسیدن هنرمند به بیان شخصی،درگیری حسی، توجه به طراحی، غافلگیرکردن خود حین تمرین و دیدن آثار دیگران پرداخت.
به گزارش سایت ایران کارتون به نقل از روابط عمومی خانه کاریکاتوراصفهان، علی هاشمی شهرکی، هنرمندطراح گرافیست تصویرگر کارتونیست و مدیرهنری درابتدای این نشست به طرح پرسشی مبنی بر اینکه چگونه یک کارتونیست می‌تواند به فضای شخصی خود برسد؟ پرداخت و گفت: هر طراحی که به فضای شخصی برسد، پشت خطوطش، تفکر و پشت تفکرش، حس وجود دارد . این افراد، یک جهان بینی خاص هم دارند و ترسی از بیان احساسات خود ندارند و احساسات خود را نسبت به اتفاقات دنیا سانسور نمی‌کنند. هاشمی شهرکی دراین باره ادامه داد: نارضایتی، صلح ، آرامش و سرخوردگی و ... را در خطوط شان می بینیم و اینجاست که به وجه تصویرسازانه کارتون می رسیم.اگر کارتونیست بتواند این احساسات را در کارش بیان کند، اثرش وجوه تصویرسازانه پیدا می‌کند.
این هنرمند کارتونیست درادامه برداشتن درگیری حسی هنرمند به غیرازتوانمندی تکنیکی تأکید و خاطر نشان کرد : این بروزدادن‌ها است که بیان من را نسبت به وقایع تغییر می‌دهد. وی دراین باره افزود : با دیدن آثارخیلی از هنرمندان، نام و اثر آنها را فراموش می‌کنیم چون تاثیری در روح و نگاه ما نداشته و بخشی از وجود ما نشده‌اند و فقط تاثیری لحظه‌ای داشته‌اند و هیچ خاطره ای از آنها نداریم.اما مگر می‌شود اثری از« کامبیز درمبخش » را ببینیم و این خطوط و نام از ذهن ما برود.
این هنرمند طراح و مدیر هنری ، توجه به طراحی را ازاصلی ترین موضوعات برای همه هنرمندان تجسمی دانست و گفت : برای رسیدن به بیان شخصی دراین زمینه می‌توان اینگونه تمرین کرد: در قدم اول، باید طراحی عینی یعنی طراحی کردن از خود شیء را یاد بگیریم.در قدم دوم هم ، طراحی ذهنی برای کار روی ناخودآگاه ذهن خود را باید مدنظر قرار بدهیم. یعنی کار روی تمام حالات احساسی و عاطفی و... لحظات طراحی ناخودآگاهی، لحظات کاملا خلع و ناخودآگاهی محض ما است.
این پژوهشگر، نویسنده و مترجم مقالات تخصصی هنرهای تجسمی، درادامه یکی از تمرین های طراحی ذهنی را بازی با اسامی و عناوین و اشیاء برشمرد و تأکید کرد : باید آنها را در جای خود استفاده نکنیم بلکه باید با هم تلفیق یا ترکیب کنیم. باید بازی‌های تصویری یا کولاژ تصویری بکنیم که ذهن به طور منطقی نتواند به آن فکر کند بلکه ذهن خیال پردازانه به آن فکر کند.هاشمی اضافه کرد : بازی های تصویری که روی کاغذ و بدون هیچ مخاطبی انجام می دهیم، به ناخودآگاه ما بیشتر کمک می کند و پرورش بخش ناخود آگاه ذهنی باعث می شود که درونی تر و شخصی تر طراحی کنیم.از این تکنیک هم در کاریکاتور برای رسیدن به مفهومی جدید استفاده می کنیم.
هاشمی شهرکی ، غلبه بر ترس ها و زدودن شان از ذهن را باعث اجازه دادن به بروز حس دانست و خاطر نشان کرد : دراین صورت است که بیان تصویری خود را آسان تر پیدا می کنیم.و قتی بدون ترس کار کردن را شروع می‌کنیم ، باعث می شود که ما درونی تر فکر کنیم و نگاه‌های شخصی‌تر و درونی تری را بیان کنیم.
وی در ادامه بر غافلگیر کردن ذهن خود توسط هنرمند درحین تمرین کردن تأکید کرد و گفت : باید سعی کنیم که ذهن خود را در موقعیتی قرار دهیم که ناخودآگاه مان تصویر داشته باشد و وجوه خلاقانه‌ی ذهن به کار بیفتد و هم کاربرد تصویر و هم مفهوم داشته باشد.
علی هاشمی شهرکی در پایان ، دیدن آثاردیگران را خیلی کمک کننده دانست و گفت :این کارباعث می‌شود که ذهن مان باز‌تر شود ولی دراین میان نباید درگیر تکنیک آثار دیگران شویم بلکه باید یک لایه عقب تر برویم و به طرز فکر او فکر کنیم.
