عباس ناصری:در سال‌های اخیر معضل بزرگی در دنیای کارتون پدید آمده که به دلیل تکرار و وفور آن تبدیل به امری عادی شده و کمتر به معایب آن توجه می‌کنیم.
این معضل به بخشی از کارتون تبدیل شده و قابل تغییر نیست، پس حالا که چاره‌ای نداریم باید با یافتن راهکارهایی ایرادات و آسیب‌هایش را به حداقل برسانیم.
داوری‌های هنری شبیه به داوری در مسابقات ورزشی نبوده و متر و معیار ثبت شده و مدون ندارد و نمی‌توان رأی داوران را قطعی و غیرقابل تغییر قلمداد کرد.
امروزه داوری اکثر جشنواره‌های دنیا بصورت اینترنتی و شمارش آرا صورت می‌گیرد. عموما هر داور از نگاه خود به چند اثر امتیاز می دهد و با جمع بندی امتیازها نتیجه‌نهایی بدست می‌آید. عدد بعلاوه عدد مساوی با نتیجه…، بدون بحث و تبادل نظر یا حتی گاهی بدون بررسی شباهت‌ها و خطاها…
اساسا دلیل وجود هیئت داوران در جشنواره‌ها همین بحث و تبادل نظر است، وگرنه یک داور به تنهایی می‌توانست نظر بدهد و نتایج مشخص شود.
مهمترین شاخصه‌ی هیئت داوری بحث و تبادل نظر درخصوص آرا است. شاید یکی از دلایل بوجود آمدن تشابهات در نتایج، همین موضوع باشد که نظرات جمع‌بندی نمی‌شود. فقط آرا و امتیازات است که شمارش می‌شوند و نظرات و دلایل داوران شنیده نمی‌شود.
البته گاها شاهد این بوده‌ایم که در داوری‌های حضوری هم ممکن است شمارش آرا انجام شود، ولی در نهایت شور و مشورت و بحث و تبادل‌نظر در حصول نتیجه نهایی تاثیرگذار است.
به دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و … ما نمی‌توانیم مانع برگزاری داوری‌های اینترنتی باشیم و این ماجرا به یک امر طبیعی تبدیل شده است، اما باید با تمهیداتی آسیب شمارش امتیازات در داوری‌های اینترنتی را به حداقل برسانیم.
در هفته‌های پیش‌رو سعی می‌کنیم با‌هم راهکارهای مناسبی یافته و ارائه دهیم تا بتوانیم به نتیجه مطلوب نزدیک شویم. برای ارتقا کارتون راهی جز این نیست.