از زمانی که به یاد دارم و توان مداد دست گرفتن رو پیدا کردم مشغول طراحی بودم تا امروز. هر روز و همه جا. کار تصویرسازی رو بخاطر علاقه توأمان به نقاشی و کتاب شروع کردم و در این مسیر هیچ معلمی به جز تماشای آثار چاپ شده هنرمندان در مجلات و کتاب‌هایی که می‌خوندم نداشتم؛ البته به‌خاطر ضعف‌های بزرگی که در طراحی احساس می‌کردم بین سال‌های ۸۲ تا ۸۵ چند سال خدمت استاد احمد وکیلی آموزش طراحی دیدم که از آموزنده‌ترین سال‌های زندگی کاریم به شمار میان و نگاهم رو به طراحی و نقاشی و در کل تاریخ هنرهای تجسمی دچار تحول بنیادی کردن.
اولین کارم که یک تصویر خیلی کوچک آبرنگی بود، سال ۷۶ درمجله کیهان بچه‌ها به سردبیری مرحوم حسین فردی چاپ شد و از آن تاریخ تا امروز به عنوان تصویرگر بطور مستمر با مجلات و انتشارات مختلف ایران همکاری کردم. طی این ۲۲ سال برای بیش از ۱۴۰ جلد کتاب و تعداد پرشماری از مجلات کودک و نوجوان تصویرسازی کردم و در نمایشگاه‌ها و ورک شاپ‌های بسیاری هم شرکت کردم. پیش از اون و بعدها هم تجربیاتی در حوزه های گرافیک، کاریکاتور و انیمیشن انجام دادم که بعضا تا امروز هم ادامه دارن.
به ندرت پیش آمده که در جشنواره‌های هنری شرکت کرده باشم. تعدادی جایزه و تقدیرنامه هم طی این سال ها از جشنواره‌های داخلی و خارجی گرفتم که بیشتر حاصل تلاش ناشران محترم و شرکت دادن کتاب‌ها در جشنواره‌ها بوده؛ در کل موفقیت‌های جشنواره‌ای زیاد برام جذاب نیستن و برای رضایت و تشویق همکاران و مخاطبان آثارم به ویژه بچه‌ها ارزش و اعتبار خیلی بیشتری قائلم و از اونها انرژی بیشتری می‌گیرم.
مهم‌ترین اولویت کاری برام همیشه طراحی بوده و همیشه در این زمینه خودم رو یک هنرجوی نیازمند به یادگیری می دونم و اعتقاد دارم که به طراحی متاسفانه به اندازه لازم توجه نمیشه و حتی آثار خیلی از چهره‌های شناخته شده در نقاشی و تصویرگری و غیره هنوز از مشکل طراحی رنج می برن…
به جهت تکنیکی، شیوه ثابتی ندارم و غالبا بر اساس موضوع و ویژگی‌های متن و اتودهایی که پیش از اجرا براش طراحی می‌کنم در مورد تکنیک اجرای اثر تصمیم می گیرم. معتقد نیستم که برای پیدا کردن به اصطلاح امضای شخصی و متمایز شدن آثار باید هنرمند خودش رو در یک چارچوب تکنیکی تکراری و ثابت محدود کنه. به علاوه جستجوی فضاهای تازه در طراحی و تکنیک و اتفاقات تصویری تکرار نشده در کارهای قبلیم که حداکثر هماهنگی رو هم با محتوای متن‌های پیشنهادی داشته باشه برام بسیار جذاب و هیجان انگیزه.
احساس من اینه که طی چند سال اخیر موج بزرگی از تصویرگران جوان اما بسیار خلاق و توانا کار خودشون در فضای تصویرگری ایران شروع کردن که بعضا دیدن آثارشون بسیار هیجان انگیز، انرژی بخش و افتخار انگیزه که برای همشون آرزوی موفقیت و پیشرفت بیشتر دارم.
شایان ذکر است ، رضا مکتبی،متولد فروردین ۱۳۵۵ و فارغ التحصیل رشته کارگردانی انیمیشن از دانشکده صدا و سیماست.
