سمانه صلواتی،هنرمندعرصه هنرهای تجسمی و تصویرگر برگزیده جایزه قلم طلایی پنجاهمین دوسالانه بلگراد،مهمترین پیام تصویرسازی های خود را صلح می‌داند.
به گزارش ایران کارتون به نقل ازباشگاه خبرنگاران پویا،«سمانه‌صلواتی» تصویرگربرگزیده جایزه قلم طلایی پنجاهمین دوره دوسالانه تصویرگری بلگراد درگفت‌وگو باخبرنگارتجسمی خبرگزاری تسنیم، که به بهانه رونمائی ازکتاب های«خوابم یا بیدار» به نویسندگی وتصویرگری وی و«شاید این کتاب منفجر شود» نوشته رضا موزونی و با تصویرگری سمانه صلواتی و همچنین کتاب «عکس یادگاری بگیریم » اثر«محمدرضا یوسفی» درکانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان انجام شد، درباره تجربه تصویرگری کتاب«شاید این کتاب منفجر شود»، که صلواتی جایزه یادشده را به خاطر تصویرگری این کتاب دریافت کرد، گفت: این کتاب دارای متنی متفاوت و خارج ازعرف داستان کودک و نوجوان است و تاکنون به ندرت به موضوعات این‌چنینی پرداخته شده است.
وی افزود: «شایداین کتاب منفجرشود» به موضوع جنگ می‌پردازد و البته صرفاً محدود به جنگ تحمیلی ایران و رژیم بعث عراق نیست؛ بلکه موضوعی جهانی دارد و همه جنگ‌های رخ داده در سراسردنیا را دربرمی‌گیرد؛ این کتاب پیام‌آورصلح جهانی است.
صلواتی تصریح کرد: از نگاه من و نویسنده، یکی ازمهم‌ترین عواملی که باعث موفقیت این کتاب شد این بود که پیش ازانتشارآن گفت‌وگو و تعامل خوبی میان مجموعه عوامل مشارکت‌کننده درتولیدکتاب شکل گرفت و باعث شد من بدانم چه چالشی درانتظارم است و نویسنده دقیقاً چه چیزی را درذهن دارد. کمک های مدیرهنری پروژه و استادم نیز باعث شد خروجی نهایی کار؛ چه ازنظرخودم و چه ازنگاه نویسنده موفّقیت آمیز باشد.
این تصویرگر برگزیده جایزه قلم طلایی پنجاهمین دوره دوسالانه تصویرگری بلگراد یادآور شد: نقطه اصلی موضوع «شاید این کتاب منفجر شود» این است که جنگ‌ها توسط کشورها آغازمی‌شوند اما توسط کشورها پایان نمی‌پذیرند؛ همانطور که ما هنوز هم در غرب کشورمان به واسطه مین‌های برجای‌مانده در زمین تلفات می‌دهیم.
این هنرمند تصویرگر درپاسخ به این پرسش که آیا تصور برگزیده شدن دردوسالانه تصویرسازی معتبری چون «بلگراد» را داشته است یا خیر، گفت: به موفقیت تصویرسازی این کتاب درجشنواره‌های جهانی امید داشتم اما امید زیادی به برگزیده شدنش در دوسالانه معتبری چون «بلگراد» نداشتم؛ البته در مجموع نگاه خوبی به این کتاب داشتم؛ زیرا همانطور که اشاره کردم، چنین موضوعی تاکنون کمتردستمایه داستان‌پردازی قرارگرفته است؛ به‌ویژه درایران چندان بدان پرداخته نشده است.
وی اضافه کرد: سبک کار من بدین صورت است که پیش ازقبول هر پروژه، درباره پیشینه پرداختن به آن جست‌وجو می‌کنم و نمونه‌های کارشده قبلی را بررسی می‌کنم؛ جست‌وجوهایم درباره این موضوع حاکی از این بود که بسیاری ازآثار کار شده دراین‌باره مربوط به سال‌های دور است و همین برایم نقطه قوّت و انگیزه‌بخش شد و بسترموضوعی داستان مرا امیدوار کرد.
صلواتی درباره وجود زبان جهانی در تصویرسازی های این کتاب عنوان کرد: باتوجه به اینکه هدف نویسنده این بود که هیچ نشانه جغرافیایی دراین کتاب وجود نداشته باشد و به نوعی بی‌زمان و بی‌مکان باشد، هیچ عنصرشناسایی درتصویرسازی کتاب حتی در ابزارهای جنگی موجود در آن نیزمورد استفاده قرار نگرفت و نخواستیم به ملیّت و جغرافیای خاصی اشاره کنیم. از لحاظ تکنیکی نیز به نظرم رسید که سختی راپید و سیاه بودن برخی قسمتها بعد از زدن هاشورها اتفاق بیفتد.
وی درباره اینکه دوست دارد با تصویرسازیهایش در«شاید این کتاب منفجر شود» چه پیامی را به کودکان و نوجوانان منتقل کند، گفت: مهمترین پیام، صلح است و ما می‌خواهیم به همه جهانیان بگوییم کشوری که جنگ را شروع می‌کند، هیچ‌گاه نمی‌تواند آسیب‌های آن را کاملاً از بین ببرد و تبعات آغاز هر جنگ می‌تواند سال‌های سال ادامه پیدا کند.
این هنرمند تصویرگر، ضمن تشکر از نویسنده کتاب، گفت: اینکه انسان بخواهد برای کودکان و نوجوانان درباره اینکه جنگ چه تلخی‌ها و آسیب‌هایی را به بار می‌آورد، بنویسد، تلخ است؛ اما این حرف‌ها باید گفته شود تا درآینده شاهد وقوع تبعات ناشی ازجنگ نباشیم.
