عباس ناصری : در تمام دنیا کم ندیده‌ایم، جشنواره‌ای با پوستر شیک و مجلسی رونمایی می‌شود، جوایز چشم پُرکن درنظر گرفته شده، اختتامیه‌ی پر زرق‌وبرق، عکس‌های زیادی از دورهمی و مراسم و جشن و بغل کردن دبیران و داوران و برنده‌ها منتشر می‌شود.
اما هر چه انتظار می‌کشیم آثار برنده رونمایی نمی‌شود و حتی گاهی لیست کاملی از اسامی برنده‌ها هم منتشر نمی‌شود.
هیچ وقت نمی‌فهمیم دلیل برنده شدن آثار چه بود و دلیل عدم انتشار چه؟
از چه چیزی می‌ترسید که آثار را منتشر نمی‌کنید؟ کدامیک از قوانین جشنواره‌تان را رعایت نکرده‌اید؟ چه چیزی برای پنهان کردن دارید؟ اگر دورهمی بوده و تقسیم غنائم کرده‌اید که حرفی با شما باقی نمی‌ماند و اما اگر اشتباه کرده‌اید، اشتباهات خود را بپذیرید، عذرخواهی کنید و آثار برنده را منتشر کنید.
حکیمی ﺍﺯ مریدان ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ: به نظر ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟ ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ: قد بلند، ﺩﻭﻣﯽ ﮔﻔﺖ: چشم‌های مشکی، ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ: ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻔﯿﺪ، و آخری گفت: موهای پر پشت!
ﺩﺭ ﺍﯾﻦﻫﻨﮕﺎﻡ حکیم، دو کاسه روبروی آنها گذاشت و گفت: خوب نگاه کنید. اولی از طلا ساخته شده و درونش سَم است و دومی کاسه‌ای گِلی است و درونش آب گوارا است، اگر شما تشنه باشید از کدام کاسه می‌نوشید؟
مریدان همه یک‌صدا جواب دادند: از کاسه‌ی گِلی!
حکیم گفت: ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖِ ﺩﺭﻭﻥ کاسه‌ها ﺭﺍ در نظر گرفتید، ﻇﺎﻫﺮ آنها ﺑﺮﺍی شما کاملا ﺑﯽﺍﻫﻤﯿﺖ ﺷﺪ.
حالا جشنواره‌های شما هم دقیقا مانند این کاسه‌هاست. آن‌چیزی که جشنواره را زیبا و معتبر می‌کند درونش و اخلاقش است. پس باید سیرت جشنواره‌ی خود را از زیبایی صورت آن زیباتر کنید!
