728 x 90

گفتگو با منصوره دهقانی برگزیده دو مسابقه

گفتگو با منصوره دهقانی  برگزیده دو مسابقه
گفتگو با منصوره دهقانی برگزیده دو مسابقه

منصوره دهقانی از کارتونیست های مطرح کشور است که در چند سال اخیر فعالیت عمده و بسیارقابل توجهی در حوزه کارتون داشته و می توان گفت به پختگی در تکنیک، اجرا و بهره گیری از ابزارهای مختلف تصویری و روایی هنر کارتون رسیده و از این ابزارها در انتقال مفاهیم و محتوا ی مدنظرش نیز بهره کافی برده است. نکته قابل توجه در باره حضور منصوره دهقانی در عرصه کارتون این است که علاوه بر حضور مستمر در مطبوعات مطرح با چاپ آثار کیفی و کمی بروزش، در اکثر جشنواره ها و مسابقه های  داخلی و خارجی کارتون موفق به کسب جوایز برتر و یا ویژه شده است. وی در چند روز اخیر هم موفق به کسب جایزه مسابقه بین المللی «ما کرونا را شکست می دهیم» و جایزه اول فستیوال مجازی کارتون «آفریقا و کوید 19» شد. به همین بهانه با وی گفتگویی انجام داده ایم که می خوانید:

 

در ابتدا از اثری بگویید که جایزه ویژه «ما کرونا را شکست می دهیم» گرفته است. اینکه این اثر از زمان خلق تاکنون بازتاب های خوبی داشته و مورد توجه ویژه ای قرار گرفته و اکنون هم از میان این همه آثار در کنار چند اثر دیگر جایزه ویژه برده است.خب شما کارهای کرونایی زیادی داشته اید که اکثرا هم قابل تأمل اند ولی برگزیده شدن و استقبال زیاد ازا ین اثر را مربوط به چه ویژگی هایی می دانید و نظراتی هم که دیگران در باره اش داشته اند در بردارنده چه نکاتی درخصوص این اثر است؟

وقتی سوژه این طرح برایم خلق شد، دگرگون بودم  و سریعا دست به قلم شدم تا آن را روی کاعذ بیاورم انگار مثل کسی که باید بروم و چون نیاز دارم آن را ببینم. همین قدر واقعی و همین قدر مشتاق و نیازمند. شب طرح را کشیدم و در پیج کارتونیست های مطبوعاتی جهان گذاشتم و کپشن خاص خودم را گذاشتم «برای میلیون ها نفر، در خانه ماندن یک انتخاب نیست». صبح که از خواب پا  شدم دیدم کارتون منتخب صفحه یک سایت شده و کامنت های بسیاری گرفته است. در سایت های مختلف ایرانی و خارجی بسیار دیده شد و کامنت ها حاکی از این بود که همگی با دیدن این کار شوکه شده و بغض کرده اند. بازخوردها همگی به واسطه تضادی که در خبر و واقعیتی که در کارتون بود،شکل گرفته بود. اینکه در این شرایط باید به اجبار در خانه بمانی تا زنده بمانی و از طرفی اگر در خانه بمانی و چیزی برای خوردن نداشته باشی، به اجبار باید بیرون بروی تا تهیه نان کنی و در آن صورت هم به اجبار در معرض خطر و مرگ قرار می گیری. این بود که عنصر کرونا دقیقا روی وصله های فقر نشسته بود و اینکه جامعه ما سال هاست در محرومیت قرار گرفته است . شاید همدردی با این موضوع و حس درک کردن همنوعان باعث شد این کار نه فقط در ایران بلکه در کل جهان دیده شود.

اثر«غم نان اگر بگذارد!» برنده جایزه ویژه مسابقه ما کرونا را شکست می دهیم شده است

این اثر، جدای از سادگی و در عین حال عمیق بودن و تکان دهنده گی پیام و موضوع ، هم از ایده ای خلاقانه برخوردار است و هم مبتنی بر دو روایت مجزا و در کلیت مشترک است. از تکنیک و رنگ آمیزی و فضا سازی خوب و متفاوتی هم برخوردار است .ضمن در نظرگرفتن همه این ویژگی ها ، فکر می کنید در بردارنده چه ویژگی های دیگری است که نظر داوران را جلب کرده است ؟ و دیگر ، خود شما در خلق این اثر چه وجوهی از کار برایت بیشتر مد نظر بود ؛ وجه روایی متناقض و در عین حال مرتبط به هم آن ، ایده ،پیام انسانی و دردمندانه اش و یا وجوهی دیگر که سئوالم متوجه آنها است ؟

دقیقا تمام مواردی که اشاره کردید، در حین اجرا به ذهنم رسیده بود. اینکه فضا در دو کادر مرتبط باشند ولی روایت با اندکی تغییر در عنصر وجه تمایزش را نشان بدهد، رنگ ها در یک تونالیته انتخاب شوند تا عنصر اصلی ایده خود را نمایان کند تا در نهایت آن پیام انسانی به صورت خیلی محکم به مخاطب ضربه خودش را وارد کند.

 

خیلی از کارتونیست ها پس زمینه و بیس یکنواختی از لحاظ رنگ آمیزی و تکنیک و خطوط و دوایر ... دارند مثل احسان گنجی با پس زمینه خاکستری رنگ در کارهایش یا علیرضا پاکدل با نوع خطوط و دوایر و رنگ آمیزی کارهایش ، حسین نقیب با زمینه خالی سفید کارهایش و یا مهدی عزیزی با یک سری رنگ و شکل تقریبا مشترک نوع خطوط و ... در واقع، این هنرمندان، بدون اینکه خللی به کارشان وارد و یا ارزیابی در کار باشد ، تقریبا به سبک شخصی خود رسیده اند که با دیدن کارهای شان متوجه صاحب اثر می شوید ولی شما از تنوع زیادی در این قبیل موارد برخوردارید و می توان گفت جدای از ویژگی هایی که در کارهای تان دارید؛ انگار به تجربه و شکل و شمایلی تازه در کارهای تان می رسید؟ مثلا مقایسه کنید این اثر تان را با اثری که یکی از پرسنل کادر درمان در میدان مین کرونا است و اکنون برگزیده جایزه اول فستیوال مجازی کارتون « آفریقا و کوید 19» شده است . نظر خودتان در این باره چیست ؟

سئوال شما را شاید بتوانم از دو منظر پاسخ بدهم که البته خودم از بدو شروع فعالیت حرفه ای بارها به آن فکر می کردم. اول اینکه شاید این تنوع اجرا بر می گردد به روحیات روانی بنده، اینکه خودم را درگیر سبک شخصی نمی کنم هر چند دوستان و کسانی که کارهایم را دنبال می کنند بارها به من می گویند کارهایت را از خطوطت می شناسیم .گویی من برای خودم دسته بندی کرده ام که کدام ایده و کلیت فضایش برایم چه سبک اجرایی را انتخاب می کند. پس در وهله دوم این ایده کارتون است که برای من حق انتخاب قائل می شود و من خودم را دراین رویارویی آزاد و بدون قید و شرط سبک شخصی قرار می دهم. مثلا در مقایسه این دو کارتون: در کارتون «غم نان اگر بگذارد» کاراکتر می توانست همان طور ساده و خودمانی به تصویر کشیده شود و فضای ایده هم می توانست مطابق با کاراکتر بی آلایش و ساده تصویر شود. ولی در کارتون «پیشتازان خط مقدم» به واسطه فضای حماسی کارتون،کاراکتر باید همچون سرباز از جان گذشته باصلابت و واقعی به روایت قلم بیاید. پس به خودم آزادی انتخاب در سبک اجرایی می دهم و شاید پیوند مشترک کارهایم تنها امضای بنده باشد. شاید به عبارتی دیگر، منافع القا و انتقال ایده به مخاطب بر ساختن سبک شخصی من ارجحیت دارد.

کارتون «پیشتازان خط مقدم» دهقانی که جایزه اول جشنواره «ایران آفریقا - کوید ۱۹» را گرفت.این جشنواره با همکاری سفارت ایران در کنیا و دانشگاه نایروبی در کنیا برگزار شد.

فراخوان

نمایش بیشتر

هنرمندان

نمایش بیشتر

گالری

نمایش بیشتر

ویدیو

نمایش بیشتر